"ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ"
ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΚΕΣ ΘΗΡΙΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ (ΕΒΡΑΙΩΝ)
ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ Νο [ 00009 ] [ 2008.12.31 19:00 ]
ΠΑΡΑΔΙΔΟΥΜΕ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΥ "Ο ΕΝΟΠΛΟΣ ΔΟΛΟΣ" ΔΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΕΙΞΕΩΣ ΤΩΝ ΥΠΕΥΘΥΝΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ Ή ΓΑΙΑ
ΜΕ ΤΗΝ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΕΚΜΗΡΙΩΜΕΝΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΟΥ Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΟΤΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ Η ΣΥΣΣΩΡΕΥΜΕΝΗ ΚΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΚΔΗΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ (ΕΒΡΑΙΟΙ) ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΦΥΛΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΥΘΜΕΝΗ ΕΡΕΒΩΔΗΣ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΚΑΙ ΟΛΕΘΡΙΑ
*95 Ο Ιησούς του Ναυή παλουκώνει τα κομμένα κεφάλια των εχθρών του όπως ακριβώς έκαναν στην χώρα της καταγωγής τους την Μεσοποταμία οι Σύριοι. Για τις πανομοιότυπες αυτές βαρβαρότητες γράφει ο Lods: "Οι βασιλιάδες της Αιγύπτου για να διατηρήσουν την εξουσία στους υποτελείς τους ... ασκούσαν μια πολιτική ανοχής και αφομοίωσης αποδίδοντας έξυπνα τιμές και σεβασμό στους εγχώριους θεούς. Τους αποδέχονταν μέσα στο πάνθεον της δικής τους λατρείας. Αντίθετα οι Ασσύριοι (οι πρόγονοι των εβραίων) προτιμούσαν την βία καταστρέφοντας σχεδόν πάντα ό,τι μπορούσαν. Έκοβαν καρποφόρα δένδρα, βασάνιζαν φριχτά αντιπάλους, τους παλούκωναν και τους έγδερναν. Τις θεότητες των νικημένων δεν φοβόντουσαν να τις ταπεινώσουν, να τις αιχμαλωτίσουν και να καταστρέψουν τα αγάλματά τους» Lods: «Οι προφήτες» σελ. 42
Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ
Ιησούς του Ναυή
και οι ανεξήγητες θηριωδίες του
Πριν εγκαταλείψουμε όμως τον άνθρωπο που κατάφερε και πραγματοποίησε τον άθλο της εισόδου στη Χαναάν, πρέπει να επισημάνουμε μερικά ακόμα πράγματα για την δράση και την προσωπικότητα αυτού του ήρωα. Ο Ιησούς του Ναυή είναι αυτός: «εις τον οποίον είναι το πνεύμα». Αριθ. ΚL18 Ο άνθρωπος που γνωρίζει καλύτερα απ' τον καθένα, τι ακριβώς είναι ''ο Κύριος" και πως πρέπει κάποιος να τον μεταχειρίζεται. Έζησε άλλωστε όλα τα χρόνια του δίπλα στον μεγάλο μάγο Μωυσή, κλεισμένος μόνιμα μέσα στο πρώτο εκπληκτικό κινητό εργαστήρι παραγωγής και αναζήτησης θεϊκών ουσιών την επονομαζόμενη «σκηνή του μαρτυρίου»!
Στην μεγάλη απόφαση λοιπόν να διεισδύσει στην πάνοπλη Χαναάν, τον βλέπουμε παρά την συμπαράσταση του παντοκράτορα θεού του, να στέλνει ακατάπαυστα «κατασκόπους» (Ιησ.Ναυή.Β'1&Ζ2&IΔ'7) οπουδήποτε επρόκειτο να δώσει μάχη, πράγμα που σημαίνει ότι, η γνώση του αντιπάλου είναι γι' αυτόν απαράβατος αρχή πολέμου, ανεξάρτητα απ' το αν ο θεός του Ισραήλ καλύπτει θαυματουργικά τις ανησυχίες και τις πολεμικές του ανάγκες. Εντελώς προσγειωμένα προτιμά τις πανουργίες (Θ'4) τις ενέδρες (Η'21) και τις νυχτερινές επιδρομές. (Η'3) Η μαχητικότητά του ήταν συνειδητά ιδιαίτερα τρομοκρατική, για να σκορπά την φήμη της αδυσώπητης σκληρότητας που του εξασφαλίζει το πλεονέκτημα του τρόμου στις γύρω πόλεις και χωριά.
Εξολοθρεύει «εν στόματι μαχαίρας» τα θύματά του χωρίς να αφήνει υπόλοιπο: «εξολόθρευσεν πάσας τας ψυχός ... δεν άφηκεν υπόλοιπον» (1'37) Παλούκωνε95 τους αρχηγούς των αντιπάλων που έπεφταν στα χέρια του (1'26) και πετούσε τα πτώματά τους ατιμωτικά στους βόθρους της πόλεως. (Ο' Η'29). Κάποιοι που του πρόσφεραν την βοήθεια και την εθελοδουλία τους, κατέληξαν ισόβιοι ξυλοκόποι και νεροκουβαλητές του στρατοπέδου. (Θ'21, 27)
------------------------------------------------------------
*95 Ο Ιησούς του Ναυή παλουκώνει τα κομμένα κεφάλια των εχθρών του όπως ακριβώς έκαναν στην χώρα της καταγωγής τους την Μεσοποταμία οι Σύριοι. Για τις πανομοιότυπες αυτές βαρβαρότητες γράφει ο Lods: "Οι βασιλιάδες της Αιγύπτου για να διατηρήσουν την εξουσία στους υποτελείς τους ... ασκούσαν μια πολιτική ανοχής και αφομοίωσης αποδίδοντας έξυπνα τιμές και σεβασμό στους εγχώριους θεούς. Τους αποδέχονταν μέσα στο πάνθεον της δικής τους λατρείας. Αντίθετα οι Ασσύριοι (οι πρόγονοι των εβραίων) προτιμούσαν την βία καταστρέφοντας σχεδόν πάντα ό,τι μπορούσαν. Έκοβαν καρποφόρα δένδρα, βασάνιζαν φριχτά αντιπάλου ς, τους παλούκωναν και τους έγδερναν. Τις θεότητες των νικημένων δεν φοβόντουσαν να τις ταπεινώσουν, να τις αιχμαλωτίσουν και να καταστρέψουν τα αγάλματά τους» Lods: «Οι προφήτες» σελ. 42
-----------------------------------------------------------
Οι Χαναναίοι παραμένουν περιέργως αδρανείς, παρ' όλες τις περιφερειακές αυτές νίκες του Ιησού του Ναυή. Η μόνη εξήγηση παραμένει πως είναι μάλλον σοβαρά διηρημένοι και εφησυχάζοντες, αφού δεν μπορούν να υποθέσουν ότι οι αρχικές αυτές επιδρομές που οι ελαφρά εξοπλισμένοι αυτοί ξένοι εφαρμόζουν στην περιφέρεια, μπορεί ποτέ να απειλήσει το ισχυρό κέντρο της οργανωμένης Χαναάν. Έκαναν όμως ένα θανάσιμο λάθος. Οι πρώτες αυτές μικροεπιτυχίες στην περιφέρεια της επικράτειάς τους, έδωσε στον Ιησού του Ναυή την πραγματική εικόνα τις βραδυκίνητης συμμαχίας των λαών της Χαναάν.
Ποιό είναι όμως το αληθινό όπλο της πολεμικής υπεροχής των στρατιωτικών κατορθωμάτων του Ναυή; Ήταν τουλάχιστον αυτές οι μάχες, ηρωικά κατορθώματα; 'Η το ιερατείο έβαλε ξανά το πανίσχυρο χέρι του θεού του, να δράσει υπέρ του λαού του; Ας ρίξουμε μια ματιά σε μια μάχη.
Όταν είχαν πλέον καταλεηλατηθεί με κάθε τρόπο τα περίχωρα της Χαναάν, κάποια απ' τα ισχυρά έθνη αποφάσισαν επιτέλους να δημιουργούν μια συμμαχική στρατιά ικανότατη φυσικά να βάλει τέλος στις επιθετικές δραστηριότητες των αδίστακτων εισβολέων. Οι συμμαχικές αυτές δυνάμεις: «Χαναναίοι», «Ιεβουσαίοι», «Αμοραίοι», «Χετταίοι», και «Ευαίοι», έστειλαν ικανό αντιπροσωπευτικό στρατό για να τους συντρίψει μια δια παντός, όπως τουλάχιστον εφαντάζοντο: «Και εξήλθον αυτοί (οι Χαναναίοι) και τα στρατεύματα αυτών, λαός πολύς, ως η άμμος η παρά το χείλος της θαλάσσης κατά το πλήθος, μεθ' ίππων και αμαξών πολλών σφόδρα (πολεμικά άρματα τα οποία δεν είχαν οι Εβραίοι). Και συναχθέντες πάντες οι βασιλείς (της συμμαχίας) ομού πλησίον των υδάτων Μερώμδια να πολεμήσωσι τον Ισραήλ. Και είπεν ο Κύριος στον Ιησούν, Μη φοβηθής από προσώπου αυτών διότι αύριον (!) περί την ώραν ταύτην, θέλω παραδώσει αυτούς πάντας πεφονευμένους έμπροσθεν του Ισραήλ (και συνεχίζει ο "Κύριος" με μια εντολή σοκ) τους Ίππους αυτών θέλεις νευροκοπήσει.. !!!» Ιησούς Ναυή ΙΑ'4-
Μήπως ξέρετε τι είναι η νευροκόπηση των ίππων; Νευροκοπώ: «Κόπτω τους τένοντες»! (Λεξ. Δ. Δημητράτου.) Στα δύο πίσω πόδια των αλόγων υπάρχουν δύο πανίσχυροι τένοντες που μ' αυτούς εκτινάσσει μπροστά ολόκληρο το βάρος του. Ένα μόνο χτύπημα με κοφτερό μαχαίρι αρκεί και το ζώο πέφτει ανήμπορο στο έδαφος ανίκανο και αχρηστεμένο. Είναι απ' τις ταπεινωτικότερες και τις πλέον ανάλγητες αχρηστεύσεις των υπάκουων αυτών και θαρραλέων πολεμικών συντρόφων του ανθρώπου. Αυτήν λοιπόν την ανατριχιαστική εντολή για σακάτεμα των ίππων είναι δυνατόν να την δίνει ο ίδιος ο φιλεύσπλαχνος δημιουργός θεός;
Μήπως κατεβάζουμε τον θεό πολύ χαμηλότερα απ' τις ποταπές μας επιδιώξεις;
Είμαστε λοιπόν παραπάνω από βέβαιοι, ότι την επαίσχυντη αυτή εντολή, για την ταπεινωτική αχρήστευση των περήφανων αυτών αθώων ζώων δεν την δίνει ο θεός. Δεν μπορεί να την δίνει ο θεός! Τότε εξίσου βέβαιον είναι ότι και τα υπόλοιπα περί εκτεταμένου "θεϊκού" θανατικού που θα επέλθει την επαύριον στα πλήθη των στρατοπεδευμένων Χαναναίων «πλησίον των υδάτων» δεν μπορεί παρά να είναι ιερατικός προφητισμός και εφευρήματα ανθρώπινα!
Σε μια λίστα αξιών (Βλ. «Άτλας της Βίβλου» σελ, 45) που βρέθηκε στην αρχαία παραλιακή Ουγκαρίτ (η αρχαία Ευαγορίτις) 1400-1200 π. Χ. ένας αρσενικός σκλάβος κόστιζε 10 «σέκελ» αργυρίου. Ένα άλογο όμως κόστιζε 30 φορές περισσότερο, δηλαδή 300 «σέκελ»! Γιατί λοιπόν αχρηστεύουν τους πανάκριβους αυτούς ίππους;
Η ΜΑΧΗ ΣΤΑ ΥΔΑΤΑ ΜΕΡΩΜ
Με τη γνώση της προϊστορίας των νικητήριων θαυμάτων αυτών των πάνοπλων προφητών που τώρα έγιναν οργανωμένο ιερατείο, είναι βέβαιον ότι πρέπει τουλάχιστον να διπλοκοιτάζουμε τις συνθήκες των νικών που μας περιγράφονται. Ας αρχίσουμε λοιπόν να συλλέγουμε στοιχεία. Μήπως και οδηγηθούμε στην πηγή της δύναμής τους. Τί μπορεί λοιπόν να συμβεί στους ικανότατους στρατιώτες της συμμαχικής Χαναάν; Και γιατί η θεότητα δεν το συντελεί αυτοστιγμεί αλλά το αναβάλει για την επαύριον; Είναι δυνατόν, να συγχρονίζει ο θεός την εξολοθρευτική του δράση με τις απαραίτητες στρατιωτικές προετοιμασίες των ισραηλιτών; Ξεχνώντας λοιπόν το μονίμως παραπλανητικό «είπεν ο Κύριος» εμείς θα χρησιμοποιήσουμε απόλυτα ψυχρή εκτίμηση των δεδομένων της περιγραφής.
Τα συμμαχικά στρατεύματα που είναι υπεράριθμα των Εβραίων σταθμεύουν ως είναι φυσικό «πλησίον των υδάτων». Την επαύριον λοιπόν η πανωλεθρία τους είναι εξασφαλισμένη: «Και υπήγεν εξαίφνης (επετέθη αιφνιδιαστικά) ο Ιησούς (του Ναυή) ... εναντίον αυτών εις τα ύδατα Μερώμ, και παρέδωκεν αυτούς ο Κύριος... και επάταξεν αυτούς ... εωσού δεν άφηκαν εις αυτούς υπόλοιπον. Και έκαμεν ο lησούς καθώς προσέταξεν εις αυτόν ο Κύριος, τους ίππους αυτών ενευροκόπησε... » Ιησ.Ναυή ΙΑ' 7,8 Οι ίπποι των αντιπάλων νευροκοπήθηκαν άνανδρα κατ' εντολή Κυρίου! Εμείς επιμένουμε ότι, σε κανένα θεό δεν ταιριάζει τέτοια ελεεινή ποταπότητα.
Η αφήγηση θέλει να ηττώνται κατά κράτος οι υπεράριθμοι και καλύτερα εξοπλισμένοι αλλά και εμπειροπόλεμοι Χαναναίοι. Δεν μας παρουσιάζει όμως άλλα στρατηγικά πλεονεκτήματα εκτός από τον αιφνιδιασμό και τη νευροκόπηση των ίππων. Συνεχώς όμως και με έμφαση τονίζει ότι: «ο Κύριος παρέδωκεν αυτούς ... ο Κύριος επάταξεν αυτούς... και Κύριος ο θεός του Ισραήλ επολέμει υπέρ του Ισραήλ» (Ιησ.Ναυή 1'42 & ΙΑ'11)
Η συμμετοχή του "Κυρίου" είναι καταφανώς μεγάλη και καθοριστική.
Τί ακριβώς όμως έκανε ο Κύριος, ο θεός των πληγών που καθόρισε την έκβαση της μάχης; Μήπως είναι όλες αυτές οι εκφράσεις απλά σχήματα λόγου ή ο θεός του πανούργου Αβραάμ, με τα «τέρατα» και τις μεγάλες και πονηρές πληγές και τον ισχυρό βραχίονα έβαλε ουσιαστικότερα το χέρι του;
Δεν θα προχωρήσουμε σε άλλες λεπτομέρειες για τα όσα υπαινισσόμεθα γύρω απ' την αιτία της ήπας των πολυπληθών στρατευμάτων άμυνας των Χαναναίων. Θα αφήσουμε την αφήγηση που από δω και πέρα είναι γεμάτη με παρόμοια εκπληκτικά στοιχεία, να μας πείσει ή να μας απαγορεύσει την εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων. Για τη συγκεκριμένη όμως μάχη θέλουμε να υπογραμμίσουμε κάτι εξαιρετικά εντυπωσιακό, κάτι, που ο ίδιος ο Ιησούς του Ναυή με πολύ έμφαση τους τονίζει:
«ο Κύριος εξεδίωξε απ' έμπροσθέν σας έθνη ... ουδείς ηδυνήθη να σταθή έμπροσθέν σας. Εις (ένας!) από σας θέλει διώξει χιλίους, (!) διότι Κύριος αυτός είναι ο πολεμήσας υπέρ υμών ... » Ιησ. Ναυή ΚΓ9, 10
Η παραπάνω δήλωση εναρμονίζεται απολύτως με τον άθλο που πραγματοποίησαν τα ολιγάριθμα συγκριτικά στρατεύματα του Ισραήλ, κατά την κατακτητική είσοδό τους στην καλοοχυρωμένη Χαναάν. Άλλωστε στην μέχρι τώρα έρευνά μας κατ' επανάληψη έχουμε δει, ότι στην περίπτωση που ο θεός του Ισραήλ αναλάβει δράση, αυτό δεν είναι καθόλου σχήμα λόγου, αλλά μια κυριολεκτική επέμβαση-ανάμιξη ανώτερων ακατανόητων δυνάμεων, που κατασυνθλίβουν τον εχθρό και χαρίζουν στους Ισραηλίτες ανεξήγητες νίκες.
Εμείς λοιπόν που δεν είμαστε εδώ για να ψυχανεμιστούμε θρησκευτικά, είμαστε υποχρεωμένοι να ρωτήσουμε ευθέως. Πώς έγινε πραγματικότητα η παραπάνω δήλωση; Πώς μια χούφτα άνθρωποι κατανίκησαν μια ολόκληρη πολυφυλετική ισχυρότατη κοινωνία; Με τί δυνάμεις παραμέρισαν βιαίως δεκατέσσερις και πλέον εθνότητες της Χαναάν, για να στήσουν ακριβώς στο κέντρο της, την δική τους κατακτητική παρουσία;
Τί ακριβώς θα πει: «ΕΙΣ ΑΠΟ ΣΑΣ ΘΕΛΕΙ ΔΙΩΞΕΙ ΧΙΛΙΟΥΣ»;
Πώς είναι δυνατόν να επαληθευθεί αυτή η ακατανόητη χιλιαπλάσια υπεροχή, από έναν λαό ταλαιπωρημένο στην έρημο, χωρίς μάλιστα προηγούμενη παραδοσιακή στρατιωτική ιστορία; Αν όμως έστω και κατά μέρος αληθεύει η παραπάνω δήλωση, τότε είναι ολοφάνερο, ότι ο στρατιώτης του Ισραήλ της εποχής εκείνης με έναν τέτοιο σύμμαχο "θεό" δεν διέτρεχε τους συνήθεις κινδύνους των μαχών, αφού ο υπερασπιστής "θεός" ή Κύριος, πολεμούσε στο πλευρό του, είτε χιλιοπολλαπλασιάζοντας την δύναμή του ... είτε ... προσέξτε ... χιλιοϋποβιβάζοντας την δύναμη των αντιπάλων!
Κάτι που συνηγορεί απολύτως με αυτούς μας τους υποψιασμούς, είναι ο εξαιρετικά περίεργος απολογισμός σε νεκρούς αυτής της μάχης. Στη συγκεκριμένη λοιπόν μάχη, (πλησίον των υδάτων Μερώμ) οι ισραηλινοί δεν είχαν κάποιες μικρές μόνο απώλειες, αλλά όπως θα δούμε σε λίγο με κάθε λεπτομέρεια, στην μάχη αυτή δεν είχαν ... ούτε έναν νεκρό!
Το πως ακριβώς μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο, είναι το ουσιαστικότερο αντικείμενο της περαιτέρω έρευνας αυτού του βιβλίου. Και όπως συνηθίζουμε μέχρι τώρα θα αφήσουμε την ίδια την εβραϊκή Βίβλο να μας το αποκαλύψει. Ένα είναι σίγουρο, για να λειτουργεί η νικητήρια υπερ-προστατευτική αυτή δύναμη, που συνήθως αποκαλείται "Κύριος των δυνάμεων" (χωρίς να στερείται και πολλών άλλων αποκαλυπτικών ονομάτων), πρέπει να υπάρχει απόλυτη φυλετική καθαρότητα. Πρέπει να τηρηθεί απαρέγκλιτα το συνεχώς επαναλαμβανόμενο: «μην αναμιχθήτε μετά των εθνών» Ιησ.Ναυή ΚΓ7 Εντολή στερνή, που τους αφήνει και ο Ιησούς του Ναυή αποχωρώντας απ' την ενεργό δράση. Ο αιμοσταγής, αδυσώπητος, αλλά κατά τα άλλα απόλυτα πετυχημένος αυτός στρατηλάτης, που κατά τον ισχυρισμό τουλάχιστον της Βίβλου, κατάφερε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να διεισδύσει κατακτητικά στο κέντρο της πανίσχυρης Χαναάν.
*
Στην διάρκεια της έρευνάς μας βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι είναι οι εισβολείς. Πρέπει να θυμόμαστε ότι ο λαός μπορεί να είναι ένα συνοθύλευμα φυγάδων απ' την Αίγυπτο, αλλά τουλάχιστον στην υψηλή τους εξουσιαστική βαθμίδα βρίσκονται οι αντάξιοι αυθεντικοί εκπρόσωποι του μεγάλου πατριάρχη Αβραάμ, που κάποτε ολομόναχος (Ησαϊας ΝΑ'2) έκανε άνω κάτω ολόκληρη τη Χαναάν μαζί και την Αίγυπτο, Ο Μεγάλος Ιωσήφ με τον Μανδραγόρα αν χείρας κατέκτησε ολομόναχος ολόκληρο τον μηχανισμό της Αιγύπτου και ο μέγιστος των προφητών Μωυσής σχεδόν ολομόναχος με πολύ συγκεκριμένες, χειροκίνητες πληγές και τέρατα ανέτρεψε αξιοθαύμαστα την δύναμη του πεισματάρη Φαραώ! Θα ήταν λοιπόν από μέρους μας πολύ αφελές να υποθέσουμε, πως οι απόγονοι αυτών των μεγάλων μάγων-πατριαρχών, εισβάλλοντας στη Χαναάν θα έδιναν εντελώς κανονικές κατακτητικές μάχες, και θα περιοριζόταν σε μια εντελώς τυπική αναμέτρηση δυνάμεων, όπως αυτή που κάθε άλλος εισβολέας λαός θα έκανε, Αυτό δεν θα έδενε καθόλου με την τυπική εξέλιξη του δόλου, Το ζήτημα δεν είναι λοιπόν αν θα εφήρμοζαν τα όπλα του δόλου, αλλά αν θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε τα όπλα αυτά στην αφήγηση των Χαναναιικών πολέμων,
Οι πρώτοι του γένους, Αβραάμ Ισαάκ, Ιακώβ και Ιωσήφ, μεγαλούργησαν συντρίβοντας την ειρήνη των περιοχών αυτών σχεδόν ολομόναχοι, (Δευτ. ΚΣ'5) Είναι ποτέ δυνατόν μια ολόκληρη στρατιά από ιερείς και αξιωματούχους απόγονοι και κληρονόμοι των δόλιων όπλων τους, να μην έχουν κάτι συγκλονιστικά παράξενο και βασανιστικό να προτάξουν τώρα που ακάθεκτοι επιχειρούν την «αιώνιο κατάσχεση» της γης των Χαναναίων;
ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΤΟΥ "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΝΔΡΩΝ" ΕΚ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΕΚ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΣ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΤΟ ΚΑΤΩΘΙ:
Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΕΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΕΚΑΤΟ ΧΙΛΙΑΔΕΣ (100.000) ΧΡΟΝΙΑ
ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΡΟΝΟ ΠΑΡΑΓΡΑΦΗΣ
ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΝΤΑΙ ΠΟΤΕ
ΟΠΟΙΟΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑΤΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΓΡΑΨΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΡΑΤΤΕΙ ΩΣ ΣΥΝΑΥΤΟΥΡΓΟΣ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΙΑΠΡΑΤΤΕΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ "ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΝΔΡΩΝ":
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ "ΑΡΧΙΔΑΜΟΣ"
1. [ 2 ]
2. [ 7 ]
